الحاج غلبان طالب ثانويه عامه

غريبه اوى الحياة دى , يعنى مثلا افتكر انى من كام شهر كده يادوب من كام شهر كنت اموت واعرف انا هادخل كلية ايه. الغريب بقى انى دلوقتى مش بفكر ايه اللى هاعمله بعد الكلية وكأن الحياة هاتتوقف بعدها او كأنها خلاص توقفت . اسهلها اكتر ,الواحد وهو فى ثانوية عامه بيبقى ياعينى هايتجنن ويجيب مجموع يكسر الدنيا وكمان ايه لازم ماما وبابا يقولوا ده كوتوموتو دخل طب او صيدله ولو كان الغلبان علمى رياضه زى حالاتى يبقى هندسة او على غضاضة حاسبات ولو ادبى مش عارفة بصراحه اعلى حاجه فيها ايه الا الألسن

المهم ان الحاج غلبان طالب الثانويه العامة عليه ضغوط بالهبل انك يا ابن الناس الطيبين لازم تجيب مجموع والا اللى اكلته دروس خصوصية بط بط هايطلع عليك فى الجامعه وز وز . واهو حصل الحمد لله

الدنيا ما بتوقفش عند حد او عند موقف معين فى حياة حد سواء حلو او وحش يعنى كله بيعدى حلو بيعدى وحش بيعدى يبقى ليه مانتقبلش الواقع زى ما هو الكلام ده بقوله ومعرفش هل اللى مفروض يقروه هايقروه ولا لا بس فى واحده منهم صاحبتى ولحد دلوقتى لسه مش متقبله فكرة انها دخلت الكلية

اللى هيا فيها

لازم كل واحد يتقبل الوضع اللى هو اتحط فيه ايا كان لان طالما انت اتحطيت فى الموقف ده اعرف ان انت اده لان ربنا سبحانه وتعالى يعرف قدرة كل واحد فينا ايه فهو حطك فى الموقف ده وهو يعلم جل شانه انك اد الوقف وادود زى ما بنقول .

.يبقى لازمته ايه الحزن على اى حاجه فى الدنيا .

.